O Club de lectura Pantasmas de Papel do IES Fernando Esquío é o lugar onde queremos comentar, suxerir, alentar e compartir os libros que nos gustan....Animádevos e deixade os vosos comentarios "en cualquier lengua!"

19 de abril de 2017

Cabalos e lobos

Cabalos e lobos (Xerais) é o título do debú literario de Fran P. Lorenzo (Vigo, 1973). Esta novela gañou o Premio Blanco Amor 2014 e converteuse nun dos libros máis vendidos do ano. Nesta entrevista conversamos co autor sobre os fíos que compoñen unha historia que Lorenzo conta a medias como ficción a medias como crónica, íntima e histórica, do Vigo do século XX.

Vigo. Setembro de 1972. Paula acaba de atravesar unha cidade tomada pola policía franquista e colapsada pola folga. Na súa casa, no alto do edificio de Gran Vía nº 2, agárdaa unha revelación. Ten quince anos e acaba de decatarse de que non coñece a súa nai, a herdeira dunha influente estirpe de empresarios alemáns asentados no porto vigués a finais da I Guerra Mundial. O que ela descobre esa tarde é o primeiro segredo dunha rede de mentiras e silencios que, xa no presente, se verá obrigada a destecer para o seu fillo. Nese relato achará as claves de quen é a súa familia. Un colar de rubís, unha carta sen resposta, un país bombardeado, trens que parten cara ao frío e, sobre todo e contra todo, o amor prohibido que unirá de por vida o seu tío Álvaro co inquietante Bruno. Cabalos e lobos, a primeira e magnífica novela do xornalista Fran P. Lorenzo, é o retrato íntimo da historia dun século marcado pola guerra, o totalitarismo e a barbarie. Unha fotografía, con Vigo ao fondo, do combate individual que os seus protagonistas libran por aquilo que desexan, nese preciso lugar en que a cidade se funde cos seus soños.



1 comentario:

cronicas del antropoceno dijo...

Es un placer leer una novela como esta, no es una novela más, una novela de un autor novel, que escribe como un veterano de las letras, escrita en gallego, nos demuestra que se puede hacer gran literatura, en nuestra hermosa lengua,(quise hacer el comentario en gallego pero reconozco que no sé).