Al día siguiente de
mudarse de casa, Coraline explora las catorce puertas de su nuevo hogar. Trece
se pueden abrir con normalidad, pero la decimocuarta está cerrada y tapiada.
Cuando por fin consigue abrirla, Coraline se encuentra con un pasadizo secreto
que la conduce a otra casa tan parecida a la suya que resulta escalofriante.
Sin embargo, hay ciertas diferencias que llaman su atención: la comida es más
rica, los juguetes son tan desconocidos como maravillosos y, sobre todo, hay
otra madre y otro padre que quieren que Coraline se quede con ellos, se
convierta en su hija y no se marche nunca. Pronto Coraline se da cuenta de que,
tras los espejos, hay otros niños que han caído en la trampa. Son como almas
perdidas, y ahora ella es su única esperanza de salvación.
Web del autor MouseCircus.
O Club de lectura Pantasmas de Papel do IES Fernando Esquío é o lugar onde queremos comentar, suxerir, alentar e compartir os libros que nos gustan....Animádevos e deixade os vosos comentarios "en cualquier lengua!"
18 de noviembre de 2013
12 de noviembre de 2013
Ámote Leo A. Destino Xalundes
Catro amigos e unha gran viaxe. Este era o plan de Leo ao rematar os estudos universitarios. En cambio, todo se esborralla uns meses antes de partir, cando os seus colegas se botan atrás e Leo debe afrontar unha decisión transcendental: desistir ela tamén ou marchar soa. A encrucillada é difícil e as dúbidas afógana, pero a ansia por coñecer mundo pode máis que todos os medos. Por fin, unha mañá de xaneiro fai oídos xordos ás advertencias familiares e toma un avión con destino ao sur. Estará fóra exactamente seis meses, nin día máis nin día menos. Aquí comeza un periplo cheo de aventuras e de personaxes fascinantes no que os seus pés a levarán moito máis lonxe do que nunca imaxinara. Lisboa, Barcelona, Granada, Marrakech, O Cairo e Istambul serán as primeiras escalas desta apaixonante viaxe perseguida por unha enigmática pintada que aparece nos lugares máis insospeitados: Ámote Leo A. Quen estará detrás da misteriosa mensaxe? Será algún dos membros da extravagante tropa de Ruth á que se arrima en Barcelona? Inicia así unha engaiolante triloxía na que Leo deberá resolver estas e outras incógnitas que lle deparará o camiño, para descubrir que as cousas non sempre son como as soñamos. Ás veces resultan moito mellores.
Preparámonos para falar coa autora da súa obra!
11 de noviembre de 2013
Sol de Inverno
Di Rosa Aneiros:
"Sol de Inverno non é unha novela histórica, senón a historia de
como Inverno procura recuperar o paraíso perdido da súa infancia no
territorio de Antes".
Son casi 300 páxinas as
que lle valeron á autora de Resistencia (2002)
a edición número 26 do premio Xerais de novela. e non só isto. Có título Ás
de bolboreta tambén gañou o galardón Fundación Caixa Galicia de
Literatura Xuvenil, convocado desde 2006 pola mesma editorial.
"Traballei moito
tempo en Sol de Inverno", recorda Aneiros. Tanto que xa durante
o proceso final da súa anterior novela -Veu visitarme ou mar (2004)-
a escritora anotaba escenas, bosquexos, mesmo o deseño imaxinario
de Antes, a terra da protagonista, Inverno. "Antes existe como
topónimo na Costa dá Morte", explica. Pero Sol de Inverno narra
a perda e intento de recuperación dun espazo non só físico, senón mental.
Un acontecemento
relacionado con rapaces e celos trunca a vida de Inverno xusto antes
da Guerra Civil. A súa fuxida cara a adiante introdúcea de cheo no turbillón
dunha historia acelerada: a contenda en Barcelona, os campos de concentración
en Francia, o exilio en México e despois en Cuba, o maio francés de 1968...
"Cuba non é únicamente un lugar de exilio", comenta Rosa Aneiros,
" senón o lugar onde se reencontra cos seus antepasados".
Ademais de Inverno, "o motor da novela", polo libro circulan a un tempo
personaxes inventados e reais. Rafael Dieste e Carmen Muñoz nas
Misións Pedagóxicas da República ou o propio Castelao fan aparición
no traballo de Aneiros. "Para escribilo utilicei moita documentación,
ás veces cheguei a pensar que se me ía das mans". Os diarios da xornalista
e escritora republicana Silvia Mistral, a quen está dedicado Sol de Inverno ou
de Elixio Vilaverde foron materia prima da novela. Non sei se me dará
tantas satisfaccións unha vez publicada como traballo me deu escribila, di
divertida.
Reseña en Maleducadas.
Presentación do Club de Lectura do IES Catabois.
Primeiro capítulo para ir facendo dente.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)