Visita de Manuel Rivas

Para os que botades en falta esta reportaxe do 11 de marzo, non nos esquecimos, premede na galería para velas todas e descargalas... e todos coas nosas chapas e marcapáxinas para lembrar a visita:

 

Roteiro pola Pontevedra de María Victoria Moreno

Preme na imaxe para acceder

Premede na portada para revisar a súa obra

Visita ao Salón do Libro en Pontevedra 2020

Programación do Salón do Libro en Pontevedra

El jardín olvidado

En vísperas de la Primera Guerra Mundial, una niña es abandonada en un barco con destino a Australia. Una misteriosa mujer llamada la Autora ha prometido cuidar de ella, pero la Autora desaparece sin dejar rastro...

En la noche de su veintiún cumpleaños, Nell O’Connor descubre que es adoptada, lo que cambiará su vida para siempre. Décadas más tarde, se embarca en la búsqueda de la verdad de sus antepasados que la lleva a la ventosa costa de Cornualles.

A la muerte de Nell, su nieta Casandra recibe una inesperada herencia: una cabaña y su olvidado jardín en las tierras de Cornualles que es conocido por la gente por los secretos que estos esconden. Aquí es donde Casandra descubrirá finalmente la verdad sobre la familia y resolverá el misterio, que se remonta un siglo, de una niña desaparecida.

«Memorias, intriga y secretos de familia entretejidos en un absorbente laberinto de tramas complementarias que nos arrastran a una lectura llena de fuerza, ternura y emoción. Con un estilo ágil y envolvente, Kate Morton nos conmueve con una magnífica historia difícil de olvidar.» María Dueñas

«Kate Morton, […] en la tradición de literatura clásica anglosajona, esel último fenómeno literario. […] Atrapa a lectores con lazo por su manera de contar gustosa, minuciosa, victoriana.» El País Semanal

«El jardín olvidado reúne todos los elementos de una auténtica novela romántica inglesa que tanto gusta a un tipo de lectores. [Presenta] claras evocaciones a Charles Dickens, Jane Austen o las hermanas Brönte.» La Vanguardia

Audiolibro

Os corpos invisibles

L. C. é unha rapaza de quince anos que traballa desde os oito nunha fábrica téxtil de Londres en plena Revolución Industrial, onde as nenas escravas son parte da produción en cadea. 

A vida de L. C. dá un xiro cando cae nas súas mans unha carta escrita por Prometea Stoner, unha muller de familia acomodada propietaria dunha cadeira de rodas motorizada, unha saúde fráxil, toda unha lenda sobre as costas e unha vontade de ferro. 

As súas vidas non poden ser máis diferentes, pero ambas as dúas buscan a liberdade, a existencia e o recoñecemento que a sociedade lles negaba a elas e a todas as súas compañeiras.

“Cando unha non é fidalga, é dicir, de boa familia, nin ten o diñeiro suficiente para poder estudar, non estuda. E punto, sobre todo pasa isto cando unha é unha e non é un. As saias impiden todo, de sempre. Coan o aire polos baixos arrefriando as pernas, o cu e o que non é cu; amosan máis do que deben cando sobes a certa altura, deixan o corpo exposto á mancadura e, sobre todo, non serven para xogar ao fútbol, gabear polas árbores ou saír correndo atrás dos ananos faltóns para darlles de puñadas”.

Os corpos invisibles, de Emma Pedreira, foi o libro que o xurado do Premio Jules Verne de Literatura Xuvenil 2019 premiamos e que se publica agora nesta entrañable colección da que vos falaba antes. E nada é casual, a verdade. É necesario que desde as idades máis novas se teña conciencia do longo camiño que aínda temos que percorrer para recuperar os referentes femininos, en todas as facetas da vida pero, máis concretamente, na literaria. Eses corpos que o patriarcado se empeñou en facer invisibles comezan a saír do mundo dos mortos nun claro exercicio de xustiza poética e tamén vital.

A través do encontro de dúas mulleres aparentemente diferentes na época vitoriana, L. C, unha rapaza de quince anos que traballa nunha fábrica téxtil, e de Prometea Stoner, unha muller de familia acomodada propietaria dunha cadeira de rodas motorizada, as lectoras descubriremos que a loita polos dereitos das mulleres é universal. Cun argumento moi rico en matices e con diversas arestas, Os corpos invisibles preséntase como unha proposta de lectura ideal para o traballo nas aulas, pois permite que vaiamos tirando dos diversos elos e coñecendo a autoras que durante tanto tempo permaneceron no anonimato, caso de Mary Shelley, George Eliot, Jane Austen, Emily e Charlote Brontë, ou Christina Rossetti, entre outras moitas.

Cunha mensaxe moi necesaria, esta novela lese nunha soa tarde, non só pola orixinalidade da trama, senón tamén pola fermosa linguaxe coa que está escrita. Estou segura de que ninguén sairá indemne, pois é unha obra que deixa pouso e que indaga na responsabilidade que temos como sociedade para mudar a orde das cousas. ...Seguir lendo en Lecturafilia