Palabras de caramelo

Un neno xordomudo que vive no campamento saharauí de Smara protagoniza esta historia de amizade cun pequeno camelo chamado Caramelo pola cor os seus ollos. Moure invita o lector a identificarse co protagonista que, a partir da súa carencia, necesita comunicarse coa natureza e especialmente con este animal. Desta comunicación, sen palabras, xorde o relato que o autor nos ofrece. Un texto con palabras fermosas que se achegan con sutileza ao mundo pechado pero sensible de Kori, que parece percibir moito máis do aparente. A aprendizaxe da escritura, a base de constancia e dedicación, daralle a posibilidade de expresarse e de revelar as súas emocións e converterse na voz do animal que será sacrificado finalmente. Moure é un autor que se interna con facilidade no terreo das emocións dos nenos e sabe transmitir cos recursos literarios moi medidos un abano amplo de sentimentos. Coñecedor da realidade saharauí e do sufrimento deste pobo, o autor podería propoñernos ir máis alá dunha lectura literal do texto e ofrecernos unha parábola dun pobo sen voz que busca liberarse do seu illamento. Como todos os bos libros non se encerran nun tema senón que se abren a moitas interpretacións.

Interpretación da obra de María Parrato.
Ficha da editorial.
Blog do autor.